Dag 19 van Chivasso naar Mortara

Het is deze keer een opmerkelijk ontbijt. De bediende is zeer vriendelijk en spreekt Engels met mij. Hij zegt dat als ik iets nodig heb, dat ik maar hoef te vragen. Vervolgens is dat geen slecht aanbod, want bijna alles is op. De omelet is het onderst uit de pan, spek is 2 stukjes, alle jus d’orange is op en er liggen 3 sneetjes brood. Waarschijnlijk is de jonge man teveel bezig met een stagiaire uit te leggen hoe het in een hotel werkt. Ik krijg overigens meer dan genoeg van alles. Ik zit alweer vroeg op de fiets en ik ga nog even langs het historische kerkgebouw voor een stempel; de koster verontschuldigt zich dat hij geen stempel heeft. Jammer. In het volgende plaatsje koop ik op de markt wat fruit, want je weet maar nooit. Buienradar gaf vanmorgen aan dat de temperatuur al snel zal oplopen naar 32 graden; onderweg staan de thermometers op 37 graden. Ik volg zoveel mogelijk de grote wegen, want de weg op eigenlijke route is vaak slecht. Ik kan de snelheid op een goed niveau houden en de tarwe- en rijstvelden glijden voorbij. Rond het middaguur zie ik in mijn ooghoek een bakker; ik koop wat broodjes en kaasbeleg en verderop eet ik het in de schaduw van een boom op. Ik moet daarna nog 30 km. naar de overnachtingsplaats in Montara. Ik kom dus veel te vroeg aan; maar niet erg gezien de hitte. In Montara zet ik google-maps aan om het hotel te vinden. Het is nogal een lange straatnaam en ik hoop maar dat Google het goed interpreteert. Blijkbaar moet ik onder het treinspoor door, maar er staat een verbodsbord voor fietsers. Ik neem een flinke aanloop en rij toch maar de tunnel in om aan de andere kant te komen. Google geeft aan dat ik mijn bestemming bereikt heb, maar waar is dan het hotel? Ik kruip onder een half openstaande schuifdeur van een café door om de weg te vragen. De aanwezige man probeert met handen, voeten en stemverheffing mij duidelijk te maken dat de zaak gesloten is; ik zeg dat hij me eerst moet helpen. Uiteindelijk zegt hij dat het hotel aan de overkant van de straat is. Het hotel-meisje zit voor de deur en vraagt of ik uit Holland kom, want daarvoor heeft ze een reservering. Ze regelt ook gelijk dat ik de fiets kan binnen zetten, want je weet hier maar nooit. Ik krijg kamer 24. Als ik met mijn bepakking binnen kom, wil de baas dat de 2 aanwezige dames de spullen naar mijn kamer dragen. Protesteren van mijn kant helpt niet en ik hoor hem zeggen dat dat zo gaat bij Chinezen. Ik krijg spontaan een andere kamer, omdat daar airco is. Het ziet er allemaal vrij nieuw uit en het is schoon. Op de achtergrond hoor ik de bouwvakkers bezig. Het zit allemaal nog in de opstartfase. Vanavond eet ik voor de afwisseling chinees. Het zijn kleine hapjes en ik zie af van het all-you-can-eat menu. Ik word bijzonder goed bediend; wat een aardige mensen. Morgen naar Piacenza, ik wacht nog even met boeken, want er is genoeg accommodatie.