Dag 9 van Laon naar Chateau-Therry
Door: Geertjan
Blijf op de hoogte en volg Geertjan
02 Juni 2017 | Frankrijk, Château-Thierry
De dag begint met de beantwoording van een whatsapp van Femke. Ze vraagt zich hier af hoe mijn fiets weer thuis komt. De fiets gaat met een vervoersbedrijf terug keurig ingepakt in een doos. De vraag is ook een aanmoediging en kijkt al vooruit naar een gunstige afloop in Rome. Ik ontbijt midden in de stad op een bank met vers stokbrood, croissant en appelgebak van de boulanger. De tocht gaat vandaag via Premontre en Soissons. De eerste plaats had in het jaar 1211 een groot klooster waar abt Emo naar toe ging om steun te vinden voor zijn verzoek aan de paus. De laatste plaats is behoorlijk groot en heeft nog aardig wat historische gebouwen, o.a. een kathedraal die boven de stad uit torent. Als ik om half een aankom bij de kathedraal wordt net de deur op slot gedaan. Ik raak in gesprek met de vrouw die het pand als laatste verlaat. Ik vertel haar dat abt Emo waarschijnlijk de kathedraal bezocht heeft. Ze snapt niet dat ik helemaal uit Nijmegen gekomen ben op de fiets. Ik laat mijn pelgrimspas zien en leg uit wat de bedoeling daarvan is. Ze gaat me helpen om een stempel te krijgen bij de pastorie aan de overkant van de straat. Ik vind dit een bijzonder leuke ontmoeting. Toen ik vanmorgen vertrok heb ik het laatste stuk van de eerste heuvel met de fiets in de hand gelopen. Mijn spieren waren nog niet warm. De hele dag is het klimmen en dalen; een buitengewoon zwaar traject. Na elke bocht in de klim is het weer de vraag of de top inmiddels bereikt is. Als je eenmaal boven bent heb je het mooiste uitzicht dat er is. Soms zie je in de verte een heuvel en je denkt dat die niet in de route zit. Maar je ontkomt er niet aan. Ik drink kan rond half 5 nog een kop koffie want ik heb nog tijd. Kort na het vertrek begint het te regenen en koelt het flink af. Ik fiets maar door want nat ben ik toch al. Gelukkig is de bui van korte duur. De laatste 20 km. houdt het klimmen en dalen niet op. De pieken en dalen nemen alleen maar toe. Ik eindig met een rit langs de Marne op zoek naar het hotel. Lekker voor de cooling-down van mijn benen. Het is een prima kamer; na de douchen ben ik helemaal opgeknapt. Ik voel me ontzettend tros dat het vandaag gelukt is. Morgen 110 km. naar camping Pont Ste. Marie in Troyes. Reserveren is niet nodig vertelt de Nederlandse beheerder mij. Ben benieuwd hoe dat gaat.