Dag 26 van San Lorenzo Nuovo naar Sutri

Vandaag staat er geen ontbijt klaar, dus ik moet zelf aan de slag. Om 8 u. zit ik al op de fiets en ga bij de volgende plaats Bolsena inkopen doen. Op een plein daar maak ik mijn ontbijt en het smaakt heerlijk; alleen erg veel zoetigheid. Ik blijf veel kilometers langs het meer “Lago di Bolsena” fietsen. Vanuit alle hoeken levert het prachtige vergezichten. Uiteindelijk buigt de weg af naar Montefiascone. Bij de kerk van dit stadje is het nog precies 100 km. naar Rome. Ik ga op zoek naar een stempel voor het paspoort. Er staan prachtige grote boeketten met bloemen, voorzien van linten met teksten in het portaal. Het lijkt iets voor een aanstaande begrafenis. Af en toe stopt er een auto met iemand die er weer een boeket bijplaatst. Ik zie niemand die mij kan helpen. Naast de kerk is de pastorie, maar ik vind het wat gênant om aan te bellen. Ik blijf wat rondhangen en net als ik met de fiets in de hand sta komt er een priester naar buiten en die maakt meteen een stempel beweging. De stempel zit in een kastje aan de buitenkant van de kerk; maar de pastoor helpt me wel even. Hij legt mij ook gedetailleerd uit welke symbolieken er op de stempel staan. Met zo’n uitleg krijgt een stempel waarde; hij mag er trots op zijn. Ik ga verder naar Viterbo, Vefralle en bereik al voor 3 u. mijn bestemming in Sutri. Ik ga eerst nog even door het centrum; er zijn zeer veel kerken, maar nergens kan ik terecht voor een stempel. Het Bureau voor Toerisme is ook gesloten. Misschien dat ik straks nog terug ga om alsnog een stempel te krijgen. Het hotel ligt 4 km buiten Sutri en het is dit keer een 4 sterren hotel. De receptioniste vraagt om even een paar kamers te bekijken, maar ik kies toch voor de gereserveerde kamer; die is al groot genoeg. Er is morgen wel een ontbijt, maar deze week is er geen diner in het restaurant. De receptioniste kan wel iets regelen en dan word ik met een auto naar een restaurant gebracht. Ik bedank voor het aanbod, want ik wil toch nog terug naar het centrum. Rond half 6 ben ik weer in Sutri, maar het Bureau voor Toerisme is nog steeds gesloten. Dan maar naar die kerk waar ook een stempel te krijgen moet zijn vanaf een bepaald tijdstip. Ik zie niemand, dus ik bel toch maar aan bij een bijgebouw. Een stem vraagt me wat er is, maar is vrij resoluut dat ze vol zijn. Ik leg in mijn beste Italiaans uit dat ik alleen maar een stempel nodig heb en toon mijn paspoort in de camera. De stem vraagt waar ik verblijf en ik zeg in een hotel 4 km. verderop. OK, alleen voor de stempel gaat de deur automatisch open. Na enig wachten verschijnt een non achter een draailoket, die een stempel plaats. Ik ga naar een Pizerria, maar die opent pas om 7 u. Prima, dan ga ik eerst iets drinken op de centrale plaats van het stadje. Ze zijn op het plein iets aan het organiseren en mij wordt gevraagd de fiets weg te zetten, maar blijkbaar moet ook het café dicht. Ik ga naar een plek waar ik wel kan zitten. Daar krijg ik gezelschap van een Engelsman, waar ik een zeer onderhoudend gesprek mee heb. Hij heeft 3 jaar in Maastricht gewerkt voor de NAVO en is sinds een jaar gepensioneerd. Hij weet veel over Nederland en vertelt wat anekdotes uit zijn verblijf in Nederland en Duitsland. Hij biedt mij een bier aan. Op het plein wordt een toneelstuk opgevoerd; ons wordt gevraagd niet teveel geluid te maken. Als we rond 8 u. afscheid nemen (hij noemt mij de grootste kaaskop), blijkt hij ook mijn andere consumpties betaald te hebben. Bij een Pizzeria neem ik het menu voor pelgrims. Morgen de laatste 45 km. naar Rome. Daar hoop ik rond 12 u. te zijn. Dan nog even de kaart regelen voor de audiëntie bij de paus op woensdag.